ابوجعفر امام محمد باقر(علیه السلام) در اوّل رجب سال 57 هجرى قمرى در مدینه متولد شد. (ولادت ایشان را در سوم صفر نیز نوشته اند).


مادر ایشان، فاطمه، دختر امام حسن مجتبى(علیه السلام) است که به او امّ عبداللّه مى گفتند.


امام باقر(علیه السلام) را ابن الخیرتین نامیده اند، زیرا نسل امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) به امامت در وى جمع شده. لقب مبارک این بزرگوار «باقر» نامیده شده زیرا علوم اولین و آخرین را مى شکافت و چشمه جوشنده علم و دانش بود. ناگفته نماند که امام باقر(علیه السلام) در کربلا حضور داشت و چهار ساله بود.


ابن شهر اشوب در کتاب خود جلد2، صفحه 285 آورده: پیامبر(علیه السلام) به جابر بن عبدالله انصارى فرمود یا جابر تو در دنیا مى مانى و ملاقات مى کنى فرزندى از من از نسل حسین(علیه السلام) که به او محمد مى گویند، او علم پیامبران را مى شکافد. زمانیکه او را دیدى سلام مرا به او برسان.(1)